Ana gibi yâr...olmaz!


Saat olmuş 23:30. Yani insanlığın geneli itibariyle gece vakti gelmiş. Ben klavyeyle yine bir dövüş halindeyim; patır patır geçiriyorum her bir harfine. Sonra annem geliyor;elinde bir dondurma kubu. Ve ne göreyim; içinde cevizli çilekli pembemsi bişey. "Aaaa bu ne?" diyorum. "dondurma; ama yavaş yavaş ye." diyor bana. Dondurmadan sonraki kısmı bir kaç kere tekrarlıyor tabi odadan çıkana kadar! Dünya'nın en sevilesi kadını elcağızlarıyla dondurma yapmış, hem de Şubattayız yaa! Tabi bildiğimiz dondurma kalıbının dışına çıkmış biraz ama olsun az ve öz, mis gibi... Eline Sağlık Güzel Annemin...

Bu arada annem kesin müneccim, artık buna eminim;yoksa nerden bilecek benim bugün arkadaşın evinde bir dondurma resmi görüp te "ahh bee,yaz gelse de dondurma yesek." dediğimi! :Süper Annem...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Genetik Diye Bişey Var!

Ben de komiktim!

Okuma Şenliği: Kış 2018